سرگذشت پسری که بعد از سالها به زندگی بازگشت ؛ افسوس که دیگر چشمان مادرم را ندارم ...
وقتی پدرم به خاطر عوارض ناشی از مصرف مشروبات الکلی و مواد مخدر صنعتی جان سپرد، مادرم خانه و مغازه را فروخت تا بتواند بدهکاری های او را بپردازد اما هنگام تخلیه مغازه ، ناگهان من بسته بزرگ حاوی مواد مخدر صنعتی را پیدا کردم و بعد از آن برای خودم باند خلافکاری تشکیل دادم تا جایی که ...
این ها بخشی از اظهارات مرد ۴۲ ساله و دانش آموخته یکی از رشته های مهندسی است. او به مشاور و مددکار اجتماعی کلانتری طبرسی شمالی مشهد گفت: پدرم تعمیرکار خودرو بود و درآمد خیلی خوبی داشت اما او از همان دوران قبل از ازدواجش، مسیر خلافکاری را در پیش گرفته بود به طوری که نه تنها مشروبات الکلی زیادی مصرف می کرد بلکه یک قمارباز حرفه ای بود.
او هنگامی که در یک بازی قمار مبلغ زیادی برنده می شود با مادرم که آن زمان ۱۶ سال بیشتر نداشت، ازدواج می کند؛ اما مادرم زنی مهربان و اهل حرام و حلال بود و به اصول مذهبی و اعتقادی پایبندی خاصی داشت.
پدرم که ۱۷ سال از مادرم بزرگتر بود، شب ها مست به خانه می آمد و به همین خاطر همواره مرا با خودش به سر کار می برد تا از او مراقبت کنم. با وجود این مادرم همیشه با او مدارا می کرد و در برابر توهین و فحاشی و کتک کاری ها و شکستن ظرف و ظروف منزل به پدرم چیزی نمی گفت و غم هایش را در سینه پنهان می کرد.
خوب به خاطر دارم که وقتی پدرم از حال طبیعی خارج می شد، مادرم دست من و خواهر و برادرانم را می گرفت و ما را به داخل اتاق می برد و خودش به آرامی در گوشه منزل اشک می ریخت ،به گونه ای که چشم هایش سرخ می شدند! از همان دوران کودکی شاهد اشک های مادرم بودم و بی مهری های پدرم را می دیدم اما مادرم برای آن که لقمه حلال به ما بدهد، در خانه خیاطی می کرد و با تهیه انواع ترشی هزینه های تحصیل ما را می پرداخت.
او کدبانویی به تمام معنا بود و مدام اطرفیان از هنر و مهربانی هایش تمجید می کردند. خلاصه پدرم چندین بار به خاطر شرب الخمر و قمار زندانی شد و شلاق خورد ولی باز هم به کارش ادامه می داد. تمام امید مادرم در زندگی ما بچه ها بودیم .پدرم این آخری ها شیشه هم مصرف می کرد و آخر هم سر همین چیزها جانش را از دست داد.
آن زمان من نوجوانی ۱۵-۱۶ساله بودم که پدرم سنکوپ کرد و فوت شد؛ خواهر کوچکم فقط۳سال داشت و به یک باره من بزرگ خانه شدم. بعد از آن هر روز یک طلبکار به در خانه ما می‌آمد، بیشتر آن ها در قمار برنده شده بودند ، برای همین مجبور شدیم خانه و مغازه پدرم را بفروشیم تا به قول مادرم پدرم آن دنیا زیر بار دین کسی نباشد.
وقتی داشتم مغازه پدرم را تخلیه می کردم در جاسازی مواد پیدا کردم. آن ها را برداشتم و یواش یواش دوستان پدرم را پیدا کردم و مواد را به آن ها می‌فروختم؛ نفهمیدم کی خودم درگیر و آلوده مواد شدم .برای خودم باند کوچکی تشکیل داده بودم و انواع خلاف ها را انجام می‌دادیم و درآمد خوبی هم داشتم؛ اما تمام سعی ام این بود که مادرم نفهمد.
مادرم دختری نجیب و مهربان را به عقد من درآورد و ما ازدواج کردیم. حاصل این ازدواج پسری به اسم شاهین بود. همه چیز از نظر من خوب بود من حتی نگذاشتم همسرم از ماجرای کارم بفهمد برای همین اسم و فامیل خودم را عوض کردم و شناسنامه جدید گرفتم .
من برای مادرم خانه خریدم و مایحتاج زندگی او را تامین می کردم .مادرم همیشه برایم دعا می کرد و همه چیز خوب پیش می رفت تا این که بعضی از اعضای باند مرا گرفتند و به یک باره ماموران به درِ خانه مادرم رفتند.
مادرم اصلا باورش نمی شد که من خلافکار باشم ولی وقتی ماموران عکس و فیلم های زورگیری و خلاف های مرا به او نشان دادند باورش شد. مرا با دستبد بردند من فقط نگاهم به مادرم بود. چند روز بعد مادرم به ملاقاتم آمد. من به چشم خودم دیدم که مادرم یک شبه پیر شد. او در ملاقات هیچ چیز نگفت، حتی سوال نکرد و فقط گریه می کرد.
چند روز بعد خبر آوردند که مادرم در بیمارستان بستری شده است. او سکته کرده بود. به قاضی التماس کردم و با وثیقه کلان آزاد شدم. وقتی به ملاقات مادرم رفتم، او روی خود را از من برگرداند.
همان لحظه تصمیم گرفتم دور خلاف را برای همیشه خط بکشم. تمام بند و بساط خلاف را جمع کردم. به کمپ رفتم و الان ۵سال است پاک هستم .دوباره خانه و زندگی تشکیل دادم اما مادرم با این که حالش خوب شده است دیگر با من حرف نمی‌زند. الان آمده ام تا زندگی ام را برای شما تعریف کنم تا شاید عبرتی برای دیگران شود من چشمان مادرم را بر سر خلافکاری هایم باختم و او دیگر به من نگاه نمی کند ! اما ای کاش ...
نظر شما