یادداشت اختصاصی از سارا نعیمی
سپیدپوشان بی ادعا
تاریخ ولادت حضرت زینب (س) و روز پرستار در ایران برابر با یکشنبه ۲۸ آبان ۱۴۰۲، ۵ جمادی الاول سال ۱۴۴۵ قمری و ۱۹ نوامبر سال ۲۰۲۳ میلادی است.
اولین هفته پرستاری در ایران در ۱۵ تا ۲۲ اردیبهشت ماه سال ۱۳۳۶ برگزار شد برگزاری چنین هفته‌ای به دنبال تصمیمات نهمین جلسه کنفرانس بهداشت جهانی و اولین کنفرانس پرستاری بین المللی در تهران بود علت انتخاب آن هفته در سال مذکور مقارن بودن با روز ۱۲ مهر روز تولد فلورانس نایتینگل بنیانگذار پرستاری نوین بود.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ روز تولد حضرت زینب (ع) به عنوان روز پرستار نامگذاری شده است.
پرستار کیست؟
پرستاران نماد صبر ، دلسوزی و احساس مسئولیت هستند .آنها با حس دلسوزی برای بیمار و مسئولیت پذیری از آنها مراقبـت میکنند. و لحظات سخت و پر تنش کار را با روحیه خستگی ناپذیر، صبورانه تحمل می کنند.
پرستاران تمام تلاش خود را را برای کـاهش دغدغـه بیمـار انجــام می دهـنـد. پرستاران باید آدم از خود گذشته ای باشند تا بتوانند ناله ها و درد های مریضان خود را بدون اینکه خسته شوند به جان بخرند و تسکین دهنده رنج ها و غصه های جسمی و گاهی روان بیمار باشند. و اندیشه ای جز التیام آلام و رنج های جسمی و روحی بیمار ندارند.
یک پرستار خوب با وجدان کاری بالا و اینکه مریض را جزوی از خانواده خود بداند در قبال جان مردم مسئول هستند وتعهد کاری بسیار بالایی خواهند داشت .
پرستاران با فداکاری و حساسیت بالا ،چه در حیطه بیمارستان ، منزل و محل کار خود سلامت جسمی، روانی و زندگی شخصی شأن را به چالش می کشند .سپید پوشان وفداکاران نقش بسیار با ارزشمند و ارجمندی در سلامت و بهبودی افراد در جامعه دارند. محبت در وجود بیماران معجزه می کند علی الخصوص وقتی رنج جسمی را به سختی بر دوش می کشند و دیگر مجالی برای روحیه و روان شخص بیمار نمی ماند. اینجاست که دستان معجزه گر پزشک و پرستارهای انسان دوست و مهربان به کمک اینگونه افراد می آیند و نوید حیاتی دوباره به بیمار میدهند.
بی تردید جامعه بیماران و خانواده هایشان نیز ارزشمندی و سختی شغل سپید پوشان جامعه پزشکی را به خوبی می دانند و مجاهدت های بزرگ پرستاران برکسی پوشیده نیست.
نظر شما